Het zou kunnen dat ik de reacties weer even uitzet. Het kan ook zijn dat ik dat vergeet. Hoe dan ook, ik wil weer even op die toetsen rammen en dat doe ik dan ook.
Vroeger deed ik nog wel eens moeite om een functionele blog te schrijven. Met alinea’s en zo. Zoals Loving Lazy Sundays. Ik schreef over de afgelopen week. Over de sport die het komende weekend op het programma stond. Welk boek ik las. Welke serie ik keek. Welke muziek ik op het moment luisterde. Loving Lazy Sundays. Jazeker. Totdat ik me in april 2014 ziek meldde en nooit meer terug naar mijn werk zou gaan.
Nu zijn we 9 jaar verder. Mijn hemel, wat heb ik in die afgelopen 9 jaar gedaan? Niks. Therapie. Nog meer niks. Nog meer therapie. Ziekenhuizen en behandelcentra in het hele land gezien. Maar niemand had de oplossing. De oplossing voor dit leven. Want er is geen oplossing voor het leven. Het is overleven en hoe dan ook de fucking strijd verliezen. En ik kan alleen maar zeggen dat de manier waarop ik de strijd aan het verliezen ben nog best aangenaam is. Ik mag niet klagen…
Fijne avond allemaal.
Mijn Kladblog 
Dan durf ik wel een reactie te schrijven…
Je stukjes Loving Lazy Sundays werden goed gesmaakt. Door mij heel zeker. Blij dat je dit thema aangepakt hebt om er nog een logje over te schrijven.
Groeten,
Paul
LikeGeliked door 1 persoon
En om die laatste zin hou ik zo van jou ❤ Kanjer!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hou ook van jou. En dat is bijzonder, vind ik, want ik meen het oprecht en ik weet dat jij het ook oprecht meent. En dat zonder elkaar ooit gezien of gesproken te hebben. Dát is the magical touch of the Universe. We weten het allemaal, maar we kunnen het niet uitleggen en dan is het fijn om gewoon iemand te hebben, jij, die het weet. Heerlijk. Slaap lekker, Anuscka. XXX
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel ❤ En het is zeker bijzonder!
LikeLike